En toen was het alweer december, de laatste maand van het jaar. Voor sommigen is dit een maand vol stress. Vijf december, de Kerstdagen en de jaarwisseling. Regel de regel. Als je het liefst overal controle over houdt lig je in januari op apegapen. Anderen maken zich minder druk. Zij houden wel van al die feestjes. Ikzelf heb helemaal niets met de goed heilig man. Ben blij dat ik eraf ben. De Kerstdagen is wel een familie aangelegenheid. Sinds een paar jaar eten we met elkaar op Kerstavond. Geen culinaire hoogstandjes maar gewoon lekker. Zo kan iedereen de Kerst op zijn eigen manier invullen. Wat er op Kerstavond wordt gegeten hebben we al besloten. Waar we het eten ook. De andere twee dagen daar heb ik nog geen idee van. Ik ben lichtelijk chaotisch en maak me niet heel druk. We gaan voor de gezelligheid. Oud en Nieuw. Tja, geen idee. Meestal zijn we gewoon thuis. U leest het, ik hoor niet bij de stress kippen. Dat is heus wel eens anders geweest hoor. Toen een van de Kerstdagen nog met de kinderclub van de kerk werd gevierd. Waren we weken bezig met het bedenken van stukjes voor de kinderen, dat waren er toen rond de veertig. Ook uren verven van het decor hoorde erbij. Mijn eigen vier koters moesten tussen de bedrijven door ook aan hun trekken komen. Na Kerst ging ik het liefst in winterslaap.
December, ook zo’n maand om terug te blikken op het afgelopen jaar. Hoe de oorlog zijn invloed heeft op veel mensen, meest van de mensen in Oekraïne. Die in loopgraven proberen te overleven gedurende de winter. Alle grensoverschrijdende verhalen, die maar niet op lijken te houden. De prijzen aan de pomp, in de winkel en van de energie. De voedselbank die handen en voedsel tekort komt. Het aantal daklozen dat met 50% is gestegen. Het WK in Qatar, de politiek, de aanslagen, de protesten. Het was me het jaartje wel. Het leven in Erm gaat zijn gewone gangetje. Mensen maken van hun mooie huis een paleis. De tuintjes liggen er weer keurig bij. Als je door ons lieflijk dorp wandelt lijkt alle ellende een ver van ons bed show. En we hebben Wiggel en Waggel. U heeft ze vast al gespot. Twee mooie witte eenden. Ze struinen in de berm op zoek naar lekkernijen en waggelen over de straat op weg naar hun huisje. Kreeg ze bijna een keer onder de auto. Nu let ik goed op want hoe snoezig! Geen stress voor ons eenden paar. Als u met een verhit hoofd door de winkel rent voor alle feestdagen boodschappen, op het laatste moment nog van alles moet regelen en er ook nog een glimmend jurkje moet komen denk dan aan Wiggel en Waggel. Maak er desnoods een mantra van. Wiggel….broodjes, kruidenboter….Waggel….ijs, taart……Wiggel, Waggel, Wiggel, Waggel. Geen stress, het leven is al zo kort! Wens u hele fijne feestdagen. Geniet en laat u raken door de gelukkige momenten. 6 oktober 2023